ETIENNE BONNOT CONDILLAC (1715 -1780 )

 

18 ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ

Ο  Ετιέν Μπονό, μετέπειτα ηγούμε­νος του Κοντιγιάκ, ήταν ένας τυ­πικός εκπρόσωπος της κουλτούρας του Διαφωτισμού, ο οποίος είχε την ικανότη­τα να συμβιβάζει το ιερατικό άμφιο με την απόλαυση της ζωής, την πίστη στον Θεό με μία σκέψη τελείως κοσμική.


         Γεννήθηκε στην Γκρενόμπλ από μία ευκατάσταση οικογένεια, και πριν ολο­κληρώσει τη βασική του εκπαίδευση στο ιησουίτικο κολέγιο, γράφτηκε στη σχολή της Θεολογίας της Σορβόνης στο Παρίσι, αλλά στη συνέχεια προτίμησε να εγκαταλείψει τα θεολογικά του ενδιαφέ­ροντα για να αφοσιωθεί στη φιλοσοφία, εμβαθύνοντας ιδιαίτερα στις διδασκαλίες του Λοκ και του Νεύτωνα.

        Ηρθε σε επαφή με τους καλύτε­ρους εκπροσώπους της κουλτούρας της εποχής του (Ντιντερό, Νταλαμπέρ, Ρού­σο), έγραψε το 1746 το Δοκίμιο για την καταγωγή της γνώσης, το πιο σημαντικό του έργο, στο οποίο διατύπωσε τη διά­σημη υπόθεση τον αγάλματος.

 
        Το ενδιαφέρον του για τα φαινόμενα των αι­σθήσεων τον ώθησαν να συμμετάσχει, μαζί με τον Μπέρκλεϊ και τον Ντιντερό, στις συζητήσεις που ακολούθησαν μετά την πραγματοποίηση των πρώτων επεμβάσεων καταρράκτη, συυζητήσεις οι ο­ποίες επιλαμβάνονταν με έναν νέο τρόπο με τα παλιά προβλήματα που σχετίζονταν με την όραση.

          Το 1758 οι κατηγορίες για αίρεση και αθεϊσμό τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει το Παρίσι για να εγκατασταθεί στην Πάρμα, πόλη στην οποία έζησε για δέκα χρόνια περίπου, κερδίζοντας τα προς το ζην ως παιδαγωγός του Φερδινάνδου των ΒουρΒόνων, γιου του δούκα, και ασκώντας μία σημαντική επιρροή στους ιταλούς διανοούμενους. Όταν γύρισε στο Παρίσι, αφού αρνήθηκε να γί­νει παιδαγωγός των παιδιών του Δελφίνου της Γαλλίας, αποσύρθηκε στο κάστρο της οικογένειας του, στον Λίγηρα, αφιερώνοντας τα τελευταία χρόνια της ζωής τους στις μελέτες της αγροτικής οι­κονομίας, της παιδαγωγικής και της λογικής.



Έργα: Αοκίμιο για τηνκαταγωγή της γνώσης (1746), Πραγματεία περί των αισθήσεων (17'54), Πραγματεία για τα ζώα (Π55).
ΛΕΞΙΚΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ