ΟΡΥΚΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

Β,Γ,Δ,Ε,Ζ,Η,Θ,Ι,Κ,Λ.

Γαγάτης :  Συμπαγές είδος λιγνίτη που προέρχεται από απολιθώματα δένδρων.

Γύψος:   Το ορυκτό γύψος είναι θειικό ασβέστιο με νερό. Η ίδια ονομασία ισχύει και σήμερα.

Γύψος υδρομιγής:   Ο Ηρόδοτος τον ονομάζει γύψο, ο Θεόφραστος σεληνίτη και ο Διοσκουρίδης αφροσέληνο. Πρόκειται για ένυδρο θειικό ασβέστιο.

Ζεμίλαμπις:  Είδος μαρμάρου από τη Συρία.

Ήλεκτρον:  Πρόκειται για το γνωστό κεχριμπάρι. Η ο­νομασία αυτή ισχύει και σήμερα. Το αναφέρουν ο Όμηρος και ο Στράβων. Ο Ηρόδοτος το αναφέρει ως λευκόν χρυσόν. Ο Θεόφραστος το ονομάζει  λυγκύριο και ο Διοσκουρίδης λυγούριο. Είναι απολιθωμένη ρητίνη κωνοφόρων.

Ηρακλεία λίθος: Η ονομασία αυτή οφείλεται στο Θεό­φραστο. Ο Στράβων το ονομάζει μαγνήτις λίθος, ο δε Διο­σκουρίδης δίνει την ονομασία μάγνης λίθος. Πρόκειται για το γνωστό μαγνήτη ή μαγνητίτη.

Θείον (αυτοφυές):  Πρόκειται για το γνωστό κίτρινου χρώματος κρυσταλλικό ορυκτό.

Ιός.· Πράσινο οξείδιο του χαλκού. Τον αναφέρει ο Θε­όφραστος.

 Κασσιτερίτης: Ο κασσίτερος των Αρχαίων Ελλήνων.

Κιμωλία: Είναι το ορυκτό μπεντονίτης της Κιμώλου.

Κιμωλίτης:  Κιμωλία γη κατά τον Θεόφραστο. Είδος αργίλου. Το ορυκτό αυτό βρισκόταν στη νήσο Κίμωλο. Η ονομοσία αυτή ισχύει και σήμερα.

Κιννάβαρι:  Θειούχος υδράργυρος χρώματος ερυθρού. Το ονομάζει κιννάβαρι ο Θεόφραστος. Ο Διοσκουρίδης το ονομάζει άμμιο.

Κύανος:  Μείγμα ορυκτών με τη σημερινή ονομασία λοζουρίτης και μαλαχίτης. Τον αναφέρει ο Θεόφραστος.

Λακωνική σμάραγδος: Λίθος σκούρος πράσινος.

Λευκόϊον: Λευκό άλας του υδρόθειου. Ονομάζεται έτσι (λευκόν + ίον) επειδή έχει το χρώμα της άσπρης βιολέτας.

Λιθάνθραξ: Πρόκειται για το γνωστό ορυκτό, που καίγεται εύκολα. Ο Αριστοτέλης τον αναφέρει θρακία λίθο,Στράβων ως γαγγίτη λίθο και ο Διοσκουρίδης ως γαγάτη λθο. Ορισμένοι συγγραφείς τον ονομάζουν και λιθώδια.

Λιθόσρεος: Απολίθωμα.

Λιπαραίος: Πρόκειται για το ορυκτό με την ονομασία οψιδιανός (πέτρωμα γυάλινης μορφής). Ίσως όμως είναι το ορυκτό λιπαρίτης.

 Λυγγούριο: Διαφανής ποικιλία του ήλεκτρου. Το ανοφέρει ο Θεόφραστος.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΠΑΝΔΑΓΟΣ-Η ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ-ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΑΙΘΡΑ"