 |
| 19 ος ΑΙΩΝΑΣ |
Γερμανός φιλόσοφος. Στην Τυβίγκη είναι συμμαθητής του Χέγκελ, ο οποίος θα γίνει αργότερα ο «μισητός του αντίζηλος» και του οποίου το σύστημα, στη Γαλλία τουλάχιστον, αποκρύπτει συχνά τις λεπτές του αναλύσεις. Επηρεασμένος στην αρχή από τον Φίχτε, αναρωτιέται για τη δυνατότητα να συλλάβουμε τη φιλοσοφία ως επιστήμη και, στην οπτική αυτή, επιχειρεί να πάει πέρα από την κριτική του Καντ. Στην αρχή εξετάζει το απόλυτο υπό την όψη του εγώ, το οποίο συλλαμβάνει ως διπλά ικανό: να συλλαμβάνει τον εαυτό του και να θέτει απέναντί του το σύνολο όσων υπάρχουν.
Περνώντας από το 1801 και μετά από τον ιδεαλισμό του εγώ στον ιδεαλισμό της φύσης, αποφαίνεται πως αυτά τα δύο είναι ταυτόσημα: ο κόσμος του πνεύματος και ο κόσμος της φύσης, που η κοινή συνείδηση νομίζει πως οφείλει να αντιπαραθέσει, αποτελούν από φιλοσοφική άποψη ένα, γιατί είναι μία και μοναδική η δύναμη(αρκετά συγκρίσιμη με τη «δρώσα φύση»του Σπινόζα, τον οποίο ο Σέλλινγκ είχε μελετήσει προσεκτικά) η οποία διαμορφώνει τη φύση και εκφράζεται στο πνευματικό σύμπαν. Στην προσέγγιση αυτή η τέχνη καταλαμβάνει μια θέση ξεχωριστή: χάρη στο συμβολικό της χαρακτήρα, μπορεί να καταστεί αναπαράσταση της φιλοσοφίας.
Προσφέροντας στο γερμανικό ιδεαλισμό μια άλλη εκδοχή από αυτή που προήγαγε ο Χέγκελ, η φιλοσοφία του
Σέλλινγκ θα χαιρετιστεί από τον Κίρκεγκορ και τον Χάιντεγκερ, ακριβώς γιατί προδιατυπώνει ορισμένες όψεις της
υπαρξιακής σκέψης, στο βαθμό που επιχειρεί να στοχαστεί πάνω στην πρωταρχική ανάδυση της ύπαρξης χωρίς να την
καθηλώνει σε μια ουσία που εξαρτάται από το Θεό.
ΚΥΡΙΑ ΕΡΓΑ : "ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ", "ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ","ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ "
ΚΥΡΙΑ ΕΡΓΑ : "ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ", "ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ","ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ "
ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου