Τρίτη 29 Μαΐου 2012

GEORG WILGHELM FRIEDRICH HEGEL (1770 -1831 )


19 ος ΑΙΩΝΑΣ
  Η  ζωή του Βίλχελμ Φρίντριχ Χέγκελ συνοψίζε­ται στην ακαδημαϊκή του καριέρα. Γεννημέ­νος στη Στουτγκάρδη από μία εύπορη οικογένεια (ο πατέρας ήταν αξιωματούχος του κράτους), α­φού ολοκλήρωσε ήσυχα τις νεανικές του σπου­δές, δείχνοντας ιδιαίτερο πάθος στον ελληνικό κόσμο και στα θεολογικά ζητήματα, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Τίμπιγκεν, ένα προτεσταντικό ίκπαιδευτήριο. Εκεί γνώρισε δύο μελλοντικούς Γ.ρωταγωνιστές της ρομαντικής εποχής, τον Χόλ-ντερλιν και τον Σέλινγκ, με τους οποίους μοιρα­ζόταν τον αρχικό ενθουσιασμό για τη Γαλλική Επανάσταση. Οι εξελίξεις της Γαλλικής κατάστα-.~ης, όμως, και κυρίως ο Τρόμος, έκαναν αυτό το νεανικό πάθος να ξεθωριάσει και ο Χέγκελ κατέ­ληξε να αναπτύξει μία στάση σταθερά συντηρητι­κή και ακόμη και αντιδραστική. Αρχισε να εργάζεται ως ιδιωτικός παιδαγωγός μέ­χρι και το 1801, όπου μετά από πρόσκληση του Ιέλινγκ, μετακόμισε στην Ιένα, την πιο ζωντανή πολιτιστικά πόλη της Γερμανίας. Έγινε καθηγη­τής πανεπιστημίου και η καριέρα του γνώρισε μία ανοδική πορεία μέχρι που από το 1818 ανά­λαβε την εξαιρετικά σημαντική έδρα της φιλοσο­φίας στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, εξασφαλίζοντας μία ευρεία αποδοχή μέχρι τον θάνατο του. Ο Χέγκελ ήταν πάντοτε πολύ ευαίσθητος απέναντι στις πολιτιστικές απαιτήσεις του καιρού του και πολύ καλά πληροφορημένος για τις προόδους που πραγματοποιούνταν σε απέραντους τομείς της γνώσης, αλλά από την άλλη αποτέλεσε το αντίθετο του ρομαντικού και παράτολομου πνεύματος. Αντίθετα από τον Σέλινγκ και τον Φίχτε, οι οποίοι έγραψαν πολύ νέοι τα αριστουργήματα τους, ε­κείνος συνέταξε πολύ αργά το φιλοσοφικό του σύστημα. Ίσως σκεπτόταν τον εαυτό του όταν, προσ­διορίζοντας το μοντέλο του φιλοσόφου, περιέγραφε τον Πλάτωνα με τα ακόλουθα λόγια: ο Πλάτων μελέτησε δίπλα πολλούς φιλοσόφους, κόπιασε πολύ, ταξίδεψε. Στην πραγματικότητα δε\' ήταν ένα παραγωγικό πνεύμα, ούτε ποιητικό, αλλά ένας νους που προχωρούσε βραδέως.
Εργα:   θεολογικά γραπτά της νεαρής του ηλικίας, που δημιοσιεύθηκαν το 1907 (Λαϊκή θρησκεία και χρι­στιανισμός, Η Ζωή του Ιησού, Η θετικότητα της χριστιανικής θρησκείας, Το Πνεύμα του χριστια\Ίσμού και ημοίρα του). Διαφορά ανάμεσα στο φιλοσοφικό σύστημα του Φίχτεκαι τουΣέλινγκ (1801), Φαινομενο­λογία του Πνεύματος (1807), Επιστήμη της λογικής (1812-1816), Εγκυκλοπαίδεια των φιλοσοφικών επι­στημών (1817), Στοιχεία της φιλοσοφίας του δικαίου (1821), Μαθήματα για την ιστορία της φιλοσοφίας (1832), Φιλοσοφία της θρησκείας (1832).

Δεν υπάρχουν σχόλια: