 |
| ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ |
Γεννήθηκε στην Κουές (Κούζα στα ιταλικά) κοντά στο Τρεβίρι (Γερμανία), είναι ο πιο σημαντικός φιλόσοφος του 15ου αιώνα. Όπως συνέβαινε συχνά τα τελευταία χρόνια του Μεσαίωνα, εκπαιδεύτηκε ταξιδεύοντας από το ένα μέρος στο άλλο σ' αυτό που (από τον επόμενο αιώνα) θα ονομαστεί Ευρώπη. Γερμανικής καταγωγής, γιος ενός φτωχού Βαρκάρη, έλαβε την πρώτη εκπαίδευση στο Ντέβεντερ (Ολλανδία) στους Αδελφούς της Κοινής Ζωής, μια θρησκευτική οργάνωση εμπνευσμένη από τον γερμανικό μυστικισμό. Αργότερα γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης (Γερμανία) και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Πάδοβα, η οποία φημιζόταν για τη Νομική της Σχολή. Ο νεαρός Κούζα, πράγματι, ήταν προσανατολισμένος προς τις νομικές σπουδές και μόνον αφού έχασε -δημιουργώντας μεγάλο σκάνδαλο- την πρώτη του υπόθεση στο δικαστήριο αποφάσισε να περάσει από τη δικηγορια στη θεολογία. Στα είκοσι πέντε του χρονια έγινε ιερέας, μετά ιεράρχης, επίσκοπος (στην Μπρε-σανόνε) και τέλος, από το 1448, καρδινάλιος.
Το ΣυμΒούλιο της Βασιλείας του ανέθεσε να αντιπροσωπεύσει τη λατινική Εκκλησία σε μία διπλωματική αποστολή στην Ελλάδα, με το φιλόδοξο πρόγραμμα να προωθήσει την επανενοποίηση με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Για τον Κούζα και για ολόκληρο τον αιώνα του, ήταν μια μοναδική ευκαιρία πολιτιστικής ανάπτυξης, τα έργα των αρχαίων κλασικών τα οποία ο φιλόσοφος έφερε στην Ιταλία, μαζί με μία μεγάλη ομάδα σοφών, οι οποίοι δίδαξαν στους Ιταλούς λόγιους την, από αιώνες ξερασμένη, ελληνική γλώσσα, αντιπροσώπευαν έναν σημαντικό σταθμό στην ανάπτυξη του Ουμανισμού.
Εργάστηκε για την πραγματοποίηση μιας θρησκευτικής μεταρρύθμισης, τασσόμενος με το μέρος του πάπα στη διαμάχη που σχετιζόταν με την εξουσία να παραχωρούνται πακικές συμβουλές, και πλήρωσε σκληρά αυτόν τον πολιτικό ζήλο: αφού ξεκίνησε μία διαμάχη με τον Σιγισμόνδο, δούκα του Τιρόλο, παρέμεινε στη φυλακή για κάμποσα χρόνια.
Έργα: Η Απολογία της σοφής αμάθειας, το πιο σημαντικό έργο του (1440), Οι δοξασίες (1445), Ο ανόητος (1450), Το παιγνίδι της μπάλας (1463).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου